Imię: Michiko
Nazwisko: Anzai
Wiek: 19
Krótka historia: Miała szczęśliwe dzieciństwo. Mieszkała z rodzicami, starszym bratem i młodszą siostrą. Sama twierdzi, że jej rodzinka jest zdrowo pokręcona. Siostrzyczka - Aki - kocha się w prawie każdym możliwym chłopaku, a brat - Len - uprawia połowę sportów, jakie istnieją. Przynajmniej, według Michiko. Dziewczyna odziedziczyła po tacie miłość i trochę talentu do pisania. Dlatego właśnie jej marzeniem jest zostanie dziennikarką. Mama nauczyła ją gotować. Na tym kończą się jej umiejętności. Nie potrafi szyć, grać na żadnym instrumencie, przedmioty ścisłe to dla niej czarna magia, a gdy łapie za mikrofon to... no cóż, lustra pękają. Do Edo przyjechała, by "spełnić się literacko", jak to mówi. Nie był to zaplanowany wyjazd. Po prostu, pewnego dnia złapała za walizki, schowała pieniądze, zamknęła pokój na klucz i oświadczyła, że wyjeżdża.
Charakter: Raczej pozytywnie nastawiona do świata. Strasznie roztrzepana. Uwielbia się śmiać, żartować i tańczyć. Sporo gada, czasem od rzeczy i nie na temat. Niektórych to irytuje, jednak ona nie zwraca na to zbyt wielkiej uwagi wychodząc z założenia, że "albo pokochają mnie taką, jaka jestem, albo niech się wypchają". Mimo to zależy jej na cudzej akceptacji. Gdy zdobędzie już przyjaciela jest wierna i oddana. Mimo, że sprawia czasem wrażenie "słodkiej idiotki" potrafi w trudnych chwilach stąpać mocno po ziemi, czy zachowywać się poważnie. Zawsze stara się o wszystkich troszczyć i wszystkich pocieszać. Raczej nie ma większych problemów z nawiązywaniem znajomości. Kocha wszystkie zwierzątka, szczególnie kotki. Chciałaby jakiegoś mieć. Ma homoseksualne zapędy, w sumie, to sama do końca nie wie, jak to z tą jej orientacją jest.
Dzielnica Mieszkalna: Shinjuku
Rzeczy które zawsze masz przy sobie: Najczęściej torebka, wypchana mnóstwem różnych dziwnych rzeczy. Są tam przedmioty tak oczywiste jak telefon, chusteczki, czy portfel, jednak można znaleźć i zeszyt, kilka długopisów, oraz książkę. Nosi tam również średniej wielkości kamyk, trochę piasku w niewielkiej fiolce, czekoladę i małą puszkę kociego jedzenia ("Bo przecież tu jest tyle biednych kocurków!")
Pieniądze: 3000 jenów przy sobie + 10000 w banku.

Ostatnio edytowany przez Michiko (2010-04-18 21:18:13)